گرم کردن تخصصی برای شناگران باید شامل تمرینات خاص باشد. شروع با حرکات گردن و شانه به جلوگیری از آسیب کمک می‌کند. کشش‌های پویای مخصوص شناگران مانند arm swings ضروری است. گرم کردن در آب با شنا کردن آرام به مدت 10 دقیقه مفید است. تمرینات تنفسی با تأکید بر بازدم در آب مهم است. افزایش تدریجی شدت حرکات از شوک به عضلات جلوگیری می‌کند. استفاده از نوارهای کششی در گرم کردن توصیه می‌شود. هرگز مرحله گرم کردن را به دلیل خستگی حذف نکنید.
2. تقویت عضلات اطراف کتف
برنامه تقویتی باید بر پایه ارزیابی نقاط ضعف فرد طراحی شود. تمرینات با کتل بل برای تقویت عملکردی شانه‌ها عالی است. حرکاتی مانند scarecrow با دمبل به ثبات شانه کمک می‌کند. تمرینات تعادلی با توپ پزشکی چالش‌های جدید ایجاد می‌کند. تقویت عضلات rhomboid و trapezius از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. افزایش بار تمرینات باید به صورت هفتگی و کنترل شده باشد. استراحت بین جلسات تمرین قدرتی حداقل 48 ساعت باشد. ترکیب تمرینات قدرتی با انعطاف‌پذیری بهترین نتایج را می‌دهد.
3. اصلاح تکنیک‌های شنا
تکنیک نادرست عامل اصلی سندرم شانه شناگران است. در شنای پروانه، خروج صحیح دست‌ها از آب بسیار مهم است. در شنای قورباغه، حرکت دست‌ها نباید از خط شانه فراتر رود. هماهنگی بین تنفس و حرکات از فشار غیرضروری می‌کاهد. استفاده از تمرینات آموزشی مانند شنا با استیک بین دست‌ها مفید است. مربی باید به صورت هفتگی تکنیک‌ها را ارزیابی کند. فیلمبرداری از زوایای مختلف به تحلیل بهتر کمک می‌کند. شنا کردن با تکنیک نادرست حتی برای مسافت‌های کوتاه مضر است.
4. استراحت و ریکاوری مناسب
استراتژی‌های ریکاوری باید بخشی از برنامه تمرینی باشد. استفاده از دستگاه ماساژور برقی برای شانه‌ها مفید است. جلسات شنا در آب گرم برای ریلکس کردن عضلات توصیه می‌شود. تمرینات کششی فعال در روزهای استراحت ضروری است. مصرف مکمل‌های ضدالتهاب مانند امگا3 تحت نظارت پزشک مفید است. خواب با کیفیت حداقل 7-8 ساعت برای ریکاوری لازم است. در صورت تورم یا درد شدید، از یخ درمانی استفاده کنید. برنامه تمرینی باید شامل هفته‌های استراحت فعال باشد.
5. استفاده از تجهیزات مناسب
تجهیزات با کیفیت پایین می‌تواند باعث آسیب‌های مزمن شود. مایوهای رقابتی نباید حرکت شانه‌ها را محدود کنند. استفاده از دستکش شنا باید با احتیاط و تحت نظارت باشد. تجهیزات کمکی مانند کش شنا برای تمرینات خشکی مفید است. ماسک شنا باید به گونه‌ای تنظیم شود که به گردن فشار نیاورد. مشورت با مربی برای انتخاب وسایل متناسب با آناتومی بدن ضروری است. بررسی منظم تجهیزات از نظر پارگی یا فرسودگی مهم است. وسایل جدید باید ابتدا در جلسات کوتاه آزمایش شوند
